3.0

I chrapała głośno i spała w dziwnej pozycji. A szopa nie było.

Westchnąłem cicho, po czym przykryłem dziewczynę porządnie kołdrą. Co za absolutny brak przewidywania konsekwencji swoich czynów... Tym bardziej, gdy nie słucha się rozkazów jednego z Królów Piekieł.

Ale łóżeczko było ciepłe i wygodne. I było warto.

Moje to niby nie jest ciepłe i wygodne? Sporządziłem notkę i zostawiłem jej na szafce nocnej. Napisałem, by stawiła się u mnie w gabinecie, gdy już się obudzi.

A jesli się nie obudzi? ALbo odczyta notatkę dopiero nastepnego dnia?
Śpi dalej.

To zjawi się wtedy. Albo sam po nią przyjdę.

Dziewczę się w końcu obudziło i olało kartkę. Ma ważniejsze rzeczy do roboty. Ćwiczenie swoich boskich mocy chociażby

Chyba boskich mocy spania. Bo na lekcjach jakoś jej nie wiedziałem. Jako, że dziewczyna nie raczyła do mnie przyjść, sam teleportowałem się do jej sypialni.

Gdzie akurat była w samej bieliźnie bo chciała się przebrać w coś normalnego.
A widząc dyrcia głośny pisk wstydu pomieszany z krzyczeniem ze strachu. Zrobiła sie cała czerwona i spróbowała zasłonić tym, co miała pod ręką. Padło na gazetkę z reklamą playboya.

Dziewczyna swoim zachowaniem uczyniła ten widok dość komicznym. Niemalże filmowy motyw, jak z taniej komedii czy romansidła. Przeprosiłem cicho, wychodząc na korytarz.

Dziewcze się ubrała w dresy. Bo względnie bezpieczne i ciepłe. I wygodne są

Po jakimś czasie zapukałem do drzwi.

Wyjrzała zza drzwi.

- Można? - spytałem, stając przed dziewczyną.

Zamyka drzwi, bo nie chce go wpuścić. I liczy na to, że zrozumie aluzje

Była ubrana, wiec bez pardonu teleportowałem się do wnętrza, upewniwszy się wcześniej, że nikogo w pobliżu nie ma.
- Wolałem kulturalnie...

- Myślałam, że zrozumie pan aluzję

- Myślałem, że rozumie panna słowo pisane. I polecenie, by pozostać w danym miejscu.

- Ja chciałam spać.

- Ależ mogła panna, przecież nie zabraniałem pannie tego. Wolałem jednak, by panna nigdzie nie uciekała.

- A co to za różnica gdzie śpię? Tutaj przynajmniej nic nie moze mi pan zrobić.

- Czyżby? - spytałem, zbliżając się do niej wolnym krokiem.

Się cofnęła trochę. I użyła swoich boskich mocy by pistolet przyleciał spod poduszki.

Teleportowałem się za dziewczyną, wykręcając jej szybko rękę i pozbawiając tym samy broni. Następnie przeniosłem ją znów do swojego mieszkania.
- Wie panna, co się robi z niegrzecznymi dziećmi? - spytałem szeptem.

Przełyka nerwowo ślinę. I teraz paczy nerwowo po pomieszczeniu i w jakimś lustrze czy oknie widzi fajne coś co możnaby Mefowi na głowe spuścić.
- Karze? - tak nerwowo trochę. I patrzy na niego. I stara się używać swoich mocy by duże, ciężkie coś przyfrunęło nad głowę Mefa.