Niemcy

Odsunąłem od siebie Victorię i wstałem z kanapy przeciągając się. Nagle odwróciłem się znów do dziewczyny i wziąłem ją na ręce. Z łagodnym uśmiechem odniosłem ją do sypialni zostawiając dziewczynę na łóżku.
- Spać? Jeszcze nie wybiła druga w nocy - stwierdziłem pochylając się nad Revens i łaskocząc ją.

Zaczęłam się głośno śmiać, gdy pan Pheles mnie łaskotał.
- Zmęczona już jestem - powiedziałam gdy przestał.

W końcu zostawiłem ją w spokoju widząc, że rzeczywiście ma już dość walki z rzeczywistością jak na dzisiaj.
- Idź spokojnie spać, ja wrócę późno. Mam jeszcze trochę papierkowej roboty, a i uczniów wypadałoby popilnować choćby przez te kilka nocnych godzin.

Pokiwałam głową, wstałam i zabrałam z podłogi koszulkę, którą wcześniej dał mi pan Pheles.
- Mógłby mi pan przypomnieć gdzie łazienka?

Podszedłem do dziewczyny, by zaraz pocałować ją w usta.
- Dobranoc - szepnąłem z uśmiechem odsuwając się od niej.
- Po drugiej stronie korytarza, drzwi na lewo od obrazu z Cernunnosem. To Rogaty Bóg - wyjaśniłem wychodząc przy tym z pokoju. Zabrałem z salony pusty już karton po soku, dwie szklanki i pusta miskę. Naczynia umyłem, karton wyrzucony, więc z czystym sumieniem mogę wracać do szkoły. Teleportowałem się wpierw do Japonii wiedząc, że w Akademii Prawdziwego Krzyża zajęcia działają na nieco innych zasadach.

Poszłam do łazienki, w której się umyłam i przebrałam, po czym wróciłam do sypialni i położyłam się spać.

Przez kilka godzin tułałem się po obu szkołach, walczyłem z dokumentami i snułem po korytarzach z nadzieją, że żaden uczeń nie postanowił wymyślać głupich dowcipów, zakładać zasadzek, bawić się w czarne msze czy spędzać noc w dormitorium innej płci. Niby nie byłem jedynym opiekunem pozostałym w szkole, jednak zdecydowanie byłem jedynym, który mógł pod psią postacią niepostrzeżenie chodzić po budynku. W końcu wróciłem do domu w Niemczech. Victoria już spała więc po cichu wyjąłem z szafy luźne spodnie od pidżamy i poszedłem z nimi do łazienki. Szybko się umyłem i przebrałem, po czym wróciłem do sypialni odkładając wczorajsze ubrania na oparcie krzesła. Wszedłem pod kołdrę i położyłem się obok Victorii starając się jej nie obudzić. Objąłem dziewczynę i spróbowałem zasnąć.

Spałam sobie dalej.

Udało mi się zasnąć, jednak obudziłem się po przespaniu niecałych dwóch godzin. Pod kołdrą było tak miękko i ciepło, że nie miałem najmniejszej ochoty się ruszać i jedynie leżałem wtulony w plecy leżącej obok Revens. Czekałem aż dziewczyna się obudzi rozmyślając leniwie o przyszłości.

Obudziłam się, gdy Słońce było już wysoko na niebie. Ziewnęłam, przeciągając się przy tym.

- Dzień dobry - mruknąłem cicho przyciągając dziewczynę bliżej do siebie.
- Jak noc?

- Dobry - odpowiedział wciąż półprzytomna. - W miarę. Za szerokie to łóżko jak dla mnie

- Dlatego śpimy tu we dwójkę - powiedziałem, po czym pocałowałem dziewczynę w szyję. Naprawdę nie chciało mi się teraz wychodzić z łóżka, a i nic nie zmuszało mnie do tak heroicznych czynów.

- Mhm.. - wymruczałam, gdy pan Pheles mnie pocałował.

Przesunąłem dłoń z talii dziewczyny na jej udo składając na jej szyi kolejne pocałunki.

Zamruczałam zamykając przy tym oczy.

Podwinąłem zdecydowanie za długą koszulkę, którą miała na sobie Revens, muskając dłonią nagą skórę jej brzucha.

Dostałam gęsiej skórki

Badałem dłońmi jej ciało pieszcząc przy tym dziewczynę. No proszę, wygląda na to, że miast pytać lepiej działać, najwyżej sama wyrazi dezaprobatę.

Położyłam dłonie na klacie pana Phelesa i delikatnie go od siebie odepchnęłam.
- Mam okres, nie mogę, nie chcę - powiedziałam patrząc gdzieś w bok.

Wpatrywałem się przez chwilę ze zdziwieniem w twarz dziewczyny, po czym zabrałem dłonie z jej brzucha. Zmieliłem pod nosem przekleństwo zakopując się znów w kołdrze. No i domek z kart runął... Nie dociekałem, czy mówi prawdę czy nie, nie zamierzałem jej w końcu do niczego zmuszać.
- Chcesz iść do tego zoo? - spytałem po dłuższej chwili milczenia głosem stłumionym przez poduszkę.

- Zły pan jest? - spytałam gdy pan Pheles schował się w kołdrze.
- A jakie mają w nim zwierzęta? - spytałam. Jeśli mam iść kolejny raz patrzeć na lwy i zebry to chyba podziękuję.

- Zły? - spytałem podnosząc głowę i nawiązując kontakt wzrokowy z Revens.
- Nie, ależ skąd. Po prostu miałem nadzieję, ale kolejny raz potwierdza się powiedzenie, iż Nadzieja jest matką głupców. Co do zoo... To berlińskie jest jednym z największych na świecie. Jakieś czternaście tysięcy zwierząt, półtora tysiąca gatunków.

- Czyli nie będę musiała się zadowolić oglądaniem tego, co już widziałam w innych miejscach? - spytałam z uśmiechem.

- Nie. O ile mi wiadomo smoków brak, ale i bez nich jest ciekawie - odpowiedziałem wstając niechętnie z łóżka. Poruszałem leniwie ogonem na lewo i prawo patrząc przez okno na ogród za domem.
- Moja kuchnia bywa zabójcza, ale śniadanie raczej nikogo jeszcze nie zabrało na tamten świat. Co chcesz?