3.0

- O co więc?

- Nie chcę całować się z kimś, kto mnie nie kocha, i z kim nawet na randce nie była.

- ... Muszę wprost mówić, że coś jest randką?

- Byliśmy na randce?

- Uciekłaś mi do lasu... Poza tym, skoro nie chcesz kogoś, kto cię nie kocha, to powinnaś chcieć mnie.

- Nie można kochać kogoś, kogo się nie zna...

- Znam cię przecież...

- Nie w tym sensie.

- W jakim więc?

- Nie wie pan o mnie wystarczająco dużo. To co pan widzi na lekcjach, czy "randkach" to to, co ja chcę zeby pan widział. Nie pokazuję wszystkiego.

- Pokaż więc. Chętnie zobaczę.

- Jestem leniwa, lubię się wysługiwać innymi, dokuczać ludziom, słuchać teorii spiskowych, obżerać się jak świnia a potem narzekać, że jestem gruba, nie umiem gotować, śpiewać tańczyć, obsługiwać pralki, sprzątać na błysk. Czytam głupie romansidła, oglądam filmy pseudonaukowe itp itd. Nic nadzwyczajnego we mnie nie ma.

- A czy musi być w tobie coś nadzwyczajnego? Nie kocha się kogoś za to, że jest prezydentem, celebrytą czy noblistą. Kocha się za to, że jest i jaki jest. Jak miałbym ci udowodnić, że nie żartuję w kwestii moich uczuć?

- Nie potrafi mi pan tego udowodnić. A ja nie uwierzę, dopóki nie zobaczę dowodu.

Westchnąłem cicho. Chwyciłem teraz również jej drugą dłoń, patrząc dziewczynie w oczy.
- Teraz się skup. Obiecałem, że gdy lepiej opanujesz swoje moce to nauczę cię telepatii. Teraz będziesz mieć przyspieszony pokaz. Połączę na krótką chwilę nasze umysły, więc się nie przestrasz. Skoro mi nie wierzysz... Będziesz miała okazję zobaczyć moje myśli, poczuć emocje... Ze wzajemnością.

- Ze wzajemnością? - spytała zdziwiona. - Jak...

Cóż, nie protestuje. Trzymając dziewczynę za ręce patrzyłem jej w oczy i utworzyłem na kilka chwil połączenie pomiędzy naszymi umysłami. Nie na długo, jednak wystarczająco, by zrozumieć, co się dzieje.
- Wszystko w porządku? - spytałem, przerywając kontakt.

Pokiwała głową.

- Poczułaś coś?

Pokiwała głową.

- Teraz mi wierzysz?

Trochę niepewnie kiwa głową.

- Umiałaś rozpoznać myśli, uczucia, emocje? Oddzielić moje od twoich?

- Nie wiem...

- Więc zastanów się, co pojawiło się nagle. To były moje odczucia.