3.0

A dziewczę nieco zarumienione się tak trzymało.

Pierwszy taniec przebiegał dość spokojnie, a Victorii, mimo widocznych nerwów, udało się nie pomylić.

I dzięki temu nieco się uspokoiła.

Po kilku kolejnych tańcach odnaleźli mnie moi znajomi szaleni naukowcy. Ich żony również zajmowały się ciekawymi rzeczami, od sztuki, przez okultyzm, po ufologię. I wywoływanie duchów, jako media czy wróżbitki. Przedstawiłem wszystkim Victorię i wszystkich Victorii.

Victoria stara się być miła i się trochę głupio czuje w takim towarzystwie czuje. Większość 30/40+ a ona nawet pełnoletnia nie jest.

Jakoś nikt nie zwracał na to uwagi. To towarzystwo z gatunku "nie ważne, co masz w papierach, tylko w głowie". I została bezceremonialnie wciągnięta do rozmowy. O północy zaś wszyscy podziwiali pokaz fajerwerków nad miastem.

Ale ona nie może sie w wielu tematach wypowiadac bo po prostu pojecia otym nie ma. Albo jest za młoda.
Patrzy i podziwia fajerwerki.

Oni ją skutecznie doedukowują. Po pokazie sztucznych ogni wróciliśmy do sali bankietowej.
- Wolisz tańce, czy nie przeszkadza ci obecność moich znajomych? - spytałem dziewczynę ściszonym głosem.

- Nie przeszkadzają mi...

- Czyli wolisz zostać tutaj? - ruchem głowy wskazałem na stoli z fontanną czekolady, przy którym stali moi znajomi, dźgając strumienie płynnej czekolady owocami. I liczyli. Kalorię, prędkość, temperaturę, prawdopodobieństwo, rachunek różniczkowy... Trochę się zapędzili.

A Vica tam zerka.
- TO chyba nie jest towarzystwo dla mnie... Jestem za młoda na przebywanie z kimś takim...

- Na co więc masz ochotę?

- Nie wiem... Ale niech się pan nie przejmuje - uśmiech, trochę wymuszony, ale jest. - Pewnie dawno się pan z nimi nie widział, więc niech pan skorzysta z okazji.

- Hej, jestem tu także z twojego powodu. Ze znajomymi mogę się spotkać kiedykolwiek, co też praktykujemy dość często.

- Mnie pan widuje w szkole codziennie...

- Co nie zmienia faktu, że to ty jesteś najbliższa memu sercu.

-------

https://leogra.forumpolish.com/viewtopic.forum?t=27