3.0

- Nie wiem. Po prostu mam dość szkoły i nie chcę do niej chodzić

- Co więc twoim zdaniem mam zrobić?

Wzrusza ramionami.
- Nie wiem

- Kobieto... Chcesz rzucić szkołę?

- Nie... ALe nie chcę chodzić na lekcje z innymi...

- ... Jeśli ja cię przygotuję do tej nieszczęsnej matury to ją napiszesz? Choć będę zapewne potrzebował wsparcia innych nauczycieli.

Pokiwała głową.

- Angel mnie zabije, jeśli rzucisz szkołę... I ciebie też. A miałaś nie robić nic podejrzanego.

- Przecież nie rzucam szkoły, tylko będę mieć osobne lekcje....

- Ja myślę.

Dziewczę się uśmiecha szeroko i dziękuje.

- Od nauczycieli się nie opędzisz.

- A nie mogę mieć lekcji tylko z panem?

- Miło mi. Nie boisz się jednak, że na samych lekcjach może się nie skończyć? Poza tym alienacja od społeczeństwa nie jest zdrowa dla ludzkiej psychiki.

- A to mnie pan wytykał, że tylko o jednym myślę...

- Dostosowuję się do twojego toku rozumowania. Wchodząc między wrony musisz krakać jak one.

Się jej robi przykro, że on ją ma za takiego zboczeńca, a to on prawie cały czas o tym mówi.

- Swoją drogą narzekasz na plotki... Koleżanki z akademika cię nimi nie zadręczają?

- Nie rozmawiam z nimi jakoś specjalnie...

- Jednakże mieszkacie razem.

Wzrusza ramionami.

- Będą jeszcze bardziej plotkować, jeśli będziesz mieć indywidualne lekcje jedynie ze mną.

- Tak długo jak nic nie słyszę jest ok...

- Z tego, co wiem, to wiele miejsc w akademikach jest wspólna, a zawiść, zazdrość czy gniew to jedne z najsilniejszych bodźców.

- Kilka minut dziennie w ich towrzystwie wytrzymam, ale nie całego dnia