3.0

- Nie...
Się tuli do Mefa, żeby się uspokoić. I zamyka oczy.

Objąłem dziewczynę bez słowa, pilnując przy tym, by nie poparzyła się przypadkiem gorącą czekoladą.

Się tuliła dalej, wciąż próbujc się uspokoić

Siedziałem więc spokojnie, oplatając ją w tali ostrożnie ogonem.

Otworzyła oczy i zerknęła nerwowo na ogon.
- Może pan go zabrać? - spytała cicho odsyłając kubek na szafkę nocną.

- Przeszkadza ci? - spytałem, zabierając jednak ogon.

- Trochę - przyznała, zamykając oczy. Zniknięcie ogona było dla niej wielką ulgą.

Mając w pamięci postać zdradzieckiego lisiego demona zmieniłem swój ogon na puszystą, futrzaną kitę, którą owinąłem dziewczynę ponownie.
- A teraz?

Zerka na ten ogon i się jej plakać chce. Bo lubiła lisa, a to taka menda była. I za nim tęskni

Moja kita jest ciemnofioletowa. Jak włosy.
- Jeśli ci przeszkadza to powiedz...

Ona w sumie nawet nie wie co teraz czuje. I się zaczyna kołysać i głosem małej dziewczynki prosi, żeby jej kołysankę zanucił.

Przytuliłem ją nieco mocniej, by uspokoić dziewczynę. Jej prośba cokolwiek mnie zdziwiła. Nie znam zbyt wielu tego typu piosenek. Zacząłem więc po chwili przekopywania pamięci śpiewać cicho, po polsku. Twardowski zwiedzał Polskę, a ja wraz z nim. Zdarzyło mi się słyszeć.

Niewielę dziewczę rozumiało, ale powoli zasypiało. I w końcu zasnęło wtulone w Mefa.

Całkiem uroczo i niewinnie wyglądała, gdy tak spała wtulona w mnie. Aż mi się głupio zrobiło, że chciałem zbrukać tę niewinność. Otchłani, poczucie winy u demona, w dodatku z takiego powodu... Ułożyłem ją ostrożnie w łóżku, zdejmując jedynie buty i opatulając kołdrą.

I widzisz co być zrobił? I widzisz? A tak to masz chociaż widoczki na niewinną, młodą dziewczynę. Która śpi opatulona w kocyk dyrcia i swoją kołdrę. Dobre połączenie.

Po chwili wahania na progu jej pokoju zamknąłem drzwi i położyłem się na łóżku obok dziewczyny, przytulając ją. Wolałem nie zostawiać szansy na to, że będzie mieć koszmary i spanikuje.

I się przez sen przytuliła. Tak samo robiła z lisem zanim się okazał zdradziecką mendą

A teraz ja ją przytulałem. I też w końcu usnąłem.

I sobie tak spali. A dziewczę obudziło się rano.

Przytulane przeze mnie i owinięte ogonem. Puszystą wersją ogona. Ja sam nie spałem już od dłuższego czasu.

Wystraszyła się bardzo. I z piskiem spadła z łóżka.

Zerwałem się z łóżka do pozycji półleżącej, podpierając się na rekach.
- Co się stało? Miałaś znów koszmary?

Odsunela się od łóżka wystraszona.
- Co pan tutaj robi?

- Pilnowałem cię. Byłaś dość roztrzęsiona i wolałem cię nie zostawiać samej... Nie bój się, nic ci przecież nie zrobiłem. Tylko leżałem obok.

Patrzy na niego wystraszona.