3.0

Postanowiła zaprezentować. Przyleciał do niej jakiś patyczek, który zatrzymał się tuż przed jej twarzą.
- Mniej więcej tyle. Mogę strzelić z pistoletu nie dotykając go, ale wtedy mam mniejszą celność.

- Ograniczona telekineza... Prócz tego oraz przepalanie żarówek nic więcej?

- Jak się uprę to lusterko może pęknąć...

Milczałem przez chwilę, analizując informacje.
- Trzeba będzie nad tym popracować...

- Jak?
Liseł przesuwa łapcię z jej pleców w kierunku tali.

- Coś takiego dość łatwo może się wymknąć spod kontroli, więc myślę głównie o choćby ogólnym przeszkoleniu magicznym, później zaś zależnie od panny predyspozycji.

- Nie. Magia to zło. Bóg nie pozwala. Nie wolno.
Lis ją tak tuli trzymając łapsko w pasie dziewoi. I patrzy na dyrcia.

Ignorowałem starannie tę bezczelna, futrzastą istote.
- Chciałbym zwrócić uwagę na to, że już jej panna używa. i jest panna córka bóstwa wojny. Bynajmniej nie Ad... Jah... nie bóstwa chrześcijan.

- Czyżby miał pan problem z wypowiedzeniem "Adonai"?
Się uśmiecha do niego.

- Wie panna, że nie jestem wstanie wymówić pewnych imion. Jednakże tak, o tym bóstwie mówię. Wracając do kwestii panny mocy...

- Moja moc nie jest zła i szatańska!
Liseł ją tuli trochę bezczelniej żeby się uspokoiła.

- A o jej opanowanie mi chodzi. Owszem, nie jest. Tak jak i zdolności egzorcystów. Prawa ręka aktualnego Paladyna wzywa demony bez użycia kręgów, w tym i całkiem silne.

- Ja też potrafię!

- Widzi panna? Chyba nie zarzuci panna Lightningowi konszachtów z diabłem?

- Nie znam, więc nie wiem...

- Lightning to prawdopodobnie drugi najpotężniejszy egzorcysta w Zakonie... Zależy, jaką miarą to mierzyć.

Patrzy na niego. Potem się wtula w liska bardziej i zamyka oczy z uśmiechem.

Westchnąłem ciężko.
- Bądźmy poważni...

- Hmm?

- Słucha mnie w ogóle panna?

- Yhm...
- Nie słucha - odpowiedział demon za dziewczynę.

- Nie pomagasz... - syknąłem do futrzastego. W dodatku był najzupełniej świadom faktu, że nie pomaga, a wręcz przeciwnie.
- Wspaniale. Niech panna to odepchnie. - Przez telekinezę uniosłem dość sporych rozmiarów konar i zawiesiłem w powietrzu przed dziewczyną.

Się spojrzała zdziwiona na konar.
- Co mam zrobić?

- Odsunąć gałąź bez użycia rąk. Siłą woli, mocą, jak zwał tak zwał.

Więc próbuje. I jakoś jej nie idzie.