Wymiar Gox

Maluch wciąż spał zadowolony z siebie.
- Victorio, on nie tylko musi nabrać zaufania do kogoś poza swoimi pobratymcami, ale również nabrać sił. Jest wychudzony, a gdy go znalazłem był także wyziębiony.

- Tylko patrzyłam, czy wciąż śpi...

- Zostawić cię z nim? Nie chcę ci się narzucać... - Właściwie mogłem przemówić o wilczka, ale wolałem, by Victoria sama wypracowała sobie jego zaufanie. Tak będzie lepiej, realniej.

- W sumie to mam pytanie do pana - odpowiedziała wciąż patrząc na zwierzaka.

- Tak? - spytałem wciąż siedząc na jej łóżku i przyglądając się dziewczynie.

- Bo jak poszłam zrobić mu jedzenie i tu wróciłam to jakoś z nim pan rozmawiał. A nie brzmiało to jak normalny język. Da się tego nauczyć?

Pokręciłem głową, choć nie miałem stu procentowej pewności.
- Skrzydlaci to lingwiści. Nie spotkałem nigdy ludzi umiejących używać języka jakiejkolwiek rasy zwierząt. Co najwyżej telepatia bazująca na obrazach i uczuciach, wtedy jakoś szło, ale nie język zwierząt.

Posmutniała.
- Czyli nie mógłby mnie pan tego nauczyć?

- Szczerze wątpię. Nie wiem nawet, czy byłabyś w stanie nad tym zapanować, to nie tylko dźwięki, ale i ruchy twarzy. - Wyjaśniając jej to poruszyłem lekko uchem. Bo mogę. Niektórzy ludzie to potrafią, ale niewielu.

Zobaczywszy, że dyrcio rusza uchem zrezygnowała.
- Buuu... Ja tak nie umiem...

- Ogona także nie masz - przypomniałem poruszając wyżej wymienionym niczym rozleniwiony kot.
- Uroki człowieczeństwa.

- Takie ogona to nie nawet bym nie chciała - powiedziała patrząc na ogon dyrektora. - Lisy mają takie puchate ogony - powiedziała rozmarzona. Widocznie zaczęła sobie wyobrażać, że podłoga do której tuli policzek to taki puchaty ogon.

Prychnąłem urażony tym stwierdzeniem. Też mi coś, lisy. Jestem dumny ze swego ogona, a nie jakiejś puchatej szczotki do butelek.
- Chcesz dywan z miśka? - spytałem widząc Revens tulącą się z podejrzanym uśmiechem do podłogi.

- Ale miśki nie są takie miękkie jak liski...

- Właściwie wyprawiona skóra jest bardzo miękka. Dodatkowo podczas procesu garbaci usuwa się te sztywne, twarde włosy pozostawiając jedynie miękki podszerstek. - Cóż, ja wiedziałem, co robię, więc skóra byłą dobrze wyprawiona i oczyszczona, a teraz się suszyła. Trzeba będzie ją tylko wyprasować na mokro...

Dopiero po chwili dotarło do niej, ze pan Pheles przytargał do zamku martwego niedźwiedzia a teraz robi z niego dywan.
- Zabił pan niedźwiedzia?!

- Tak. To coś dziwnego? W średniowieczu to dopiero były polowania, kiedy całą drużyną się wybieraliśmy, ze szkolonymi psami... Teraz takie polowania wyprawia się wciąż, ale w Piekle. - Ach, tak, europejska szlachta umiała się bawić na polowaniu, póki jeszcze nie zgnuśniała i nie roztyła się w swych dworach pełnych przepychu.

- Ale takie polowania są zakazane! - powiedziała wstając.

- Tutaj? - spytałem ze szczerym rozbawieniem rozkładając ramiona, jakbym pokazywał otaczającą nas przestrzeń.
- Szczerze wątpię. Tu króluje natura, brak tutaj za to ludzi, więc nie ma też gatunków zagrożonych.

- Ale to... Czym ten misiek zawinił? Też chciał żyć!

Nachyliłem się w kierunku Victorii opierając ręce na kolanach.
- Powiedz... jesz mięso? Wszystkie te szynki, kiełbasy, pasztety? Czym się różni niedźwiedź od krowy czy świni? Zawsze bawi mnie to wasze segregowanie i wartościowanie. To zwierzę jest inne niż tamto, jest z jakiegoś niewiadomego powodu lepsze, a to może iść pod nóż, do tego jest masowo hodowane.

- Niedźwiedzie są zbyt piękne, by je zabijać i zjadać - wyraziła swoje zdanie patrząc na dyrektora.

Wpatrywałem się w dziewczynę przez chwilę zastanawiając się, czy mówi poważnie, jednak Victoria wyglądała na w pełni poważną. A niech mnie, ona nie żartuje.
- Azjaci jedzą psy i koty, Francuzi żaby i ślimaki, a Norwedzy renifery. Cóż, o gustach się nie dyskutuje. Nadal nie rozumiem, na jakiej zasadzie klasyfikujecie zwierzęta. Kurczaki nie są ładne? Krowy też?

- Nie. Ślimaki to szkodniki, więc można je jeść. A żab nie jadamy często. To rarytas.

- Nawet róża jest chwastem, jeśli rośnie w złym miejscu. Za kogo się uważają ludzie by decydować, które zwierzęta są lepsze? Ślimaki również są niezbędne w swych ekosystemach, by wszystko pozostawało w równowadze. - Ludzie i ich wymysły. Czyżby kompleks niższości względem potężniejszych istot i łaknienie władzy, rozdzielanie ról? Ty umrzesz, ty żyj dalej.