Wymiar Gox

- Może to i lepiej, że nie wszyscy słuchają tych bzdur... Samael, "trucizna Boga", "przywódcy wszystkich szatanów", "Anioł Apokalipsy", "Anioł Chaosu", "Anioł Ciemności", "Anioł jecira", "Anioł Odstępca", "Anioł Oskarżyciel", "Anioł Pychy", "Anioł Rzymu lub Edomu", "Anioł Śmierci", "Anioł Zła". Najgorszy lub najlepszy spośród aniołów. Władca tego świata, władca mocarstw powietrza. Częstokroć utożsamiany z samym Szatanem - wyjaśniłem ze słabym uśmiechem na twarzy.

Pokiwałam głową, po czym westchnęłam cicho.
- Jeszcze żadnego z tych stwierdzeń nie słyszałam.

- Uważasz, że któreś z tych mian jest prawdziwe? - spytałem cicho znów wtulając głowę w tors dziewczyny.
- Wiesz co? Możemy tak leżeć cały dzień - mruknąłem z zadowoleniem.

- Dla mnie jest pan dyrektorem szkoły - odpowiedziałam patrząc na pana Phelesa. W sumie taka była prawda.

- Dla ciebie jestem tylko dyrektorem? - spytałem mając nadzieję, że rozwinie tę kwestię.
- Chyba wolę być ekscentrycznym, nieco nieludzkim dyrektorem szkoły dla egzorcystów niźli bestią z legend.

Uśmiechnęłam się.
- Na pana temat i tak krążą wśród uczniów różne opowieści. Jedna z nich mówi, że jest pan gejem, inna mówi że uciekł pan z cyrku...

- Co do mojej orientacji, myślę, że już ci udowodniłem, że wolę kobiety. - Opinią uczniów nie bardzo się przejmowałem. Poruszałem leniwie ogonem niczym wyjątkowo zadowolony kot.
- Nie odpowiedziałaś, kim dla ciebie jestem. Jestem z tobą szczery, więc proszę o to samo.

Zarumieniłam się. Nadal nad tym nie panuję.
- Dla mnie? ... Kimś ważnym - wydukałam patrząc przed siebie.

Uśmiechnąłem się pod nosem, choć gdy leżałem w takiej pozycji Victoria nie mogła tego zobaczyć.
- Ufasz mi? - spytałem bawiąc się brzegiem koszulki dziewczyny.

- Chyba tak - odpowiedziałam po chwili milczenia.

- Dziwne. Ufasz pradawnej istocie mogącej cię pozbawić życia w każdej sekundzie. Ludzie od zarania dziejów bali się demonów. W dużej części przypadków słusznie. Mimo wszystko... cieszy mnie to. - Rzeczywiście podobał mi się taki stan rzeczy. W dodatku z moją mocą mogłem zapewnić jej bezpieczeństwo i nie zawieść zaufania.

- Dla mnie jest pan dyreltorem szkoly. Mam swiadomosc tego ze czlowiekiem pan nie jest, ale srednio mi to przeszkadza.

- Mhm - mruknąłem cicho w odpowiedzi zamykając oczy i wsłuchując się w bicie jej serca.
- Powinienem iść po książkę, jeśli mam cię uczyć czytania hieroglifów, jednak naprawdę mi się nie chce teraz wstawać...

Spojrzałam na dyrektora.
- Mnie się do nauki nie spieszy - powiedziałam z uśmiechem. Taka prawda. Mam jej wystarczająco dużo w szkole, teraz jestem zmęczona po tym co wydarzyło się w nocy i naprawdę nie miałam ochoty na uczenie się.

- A chcesz posłuchać jakiś opowieści? - spytałem wciąż nie otwierając oczu.
- Chcesz robić cokolwiek? - poprawiłem się po chwili zastanowienia.

- A jakie opowieści pan oferuje? - zapytałam z zaciekawieniem.

- Prawdziwe, naturalnie. Z historii Ziemi, piekieł, niebios, pomniejszych wymiarów cz innych światów - wyjaśniłem pokrótce. Wróciłem do zabawy brzegiem koszulki dziewczyny, po czym wsunąłem dłoń pod nią i zacząłem rysować palcem wyimaginowane wzory na skórze Victorii.

Czując na brzuchu dłoń pana Phelesa dostałam gęsiej skórki i zadrżałam lekko.
- To może coś o dinozaurach? - zaśmiałam się, w sumie to nie wiem dlaczego.

Czując jak dziewczyna drży przysunąłem się do niej jeszcze bliżej wciąż będąc wtulonym w nią.
- Co takiego chciałabyś wiedzieć?

- To co uzna pan za warte uwagi - odpowiedziałam przyglądając się włosom pana Phelesa.

- Wszystkie, jakiś konkretny gatunek bądź okres? Toć dinozaury to określenie obejmujące istoty żyjące na przestrzeni wielu, naprawdę wielu lat. Więcej, niźli istnieje twój gatunek - dopytywałem nie mając zbytniej ochoty na wielogodzinne opowieści o charakterze typowo biologicznym, jakie można było snuć na temat dawnych władców Ziemi.

- A jaki gatunek uznałby pan za wart uwagi, choć niedoceniony przez nas, ludzi? - zapytałam. - Mogę prosić coś do picia?

- Herbata, kawa, sok, wino, mocniejsze trunki, zwykła woda? - spytałem niechętny temu, że będę musiał puścić Revens, a przynajmniej na jakiś czas.
- Nie wiem, jakie gatunki doceniacie. Z tego, co się orientuję, dość popularne są tyranozaury, stegozaury, diplodoki i wszelkie pterodaktyle.

- Pragnę przypomnieć, że nie jestem pełnoletnia, więc alkohol odpada - powiedziałam patrząc na sufit. Niby taki zwykły sufit, a ciekawie się na niego patrzyło. - Woda wystarczy.
Po chwili milczenia postanowiłam poinformować pana Phelesa, że ma racje.
- I całkiem dobrze się pan orientuje.

- Tak, tak, alkohol niszczy osłonki mielinowe neuronów... - Ziewnąłem zdając sobie sprawę z tego, że nawet mnie męczy tryb życia zawierający jedynie około godziny snu na dobę.
- Nie będę cię sprowadzać na złą drogę, skoro nie chcesz - dodałem po chwili. Pstryknąłem palcami, a na szafce nocnej pojawił się dzbanek pełen wody, a obok niego dwie szklanki. Niechętnie puściłem dziewczynę, pozwalając jej usiąść, po czym przetoczyłem się na brzuch i wspierając się na łokciach spojrzałem przez okno.
- Co więc... - W myślach przeglądałem wszystkie znane mi gatunki, jednak ostatecznie postanowiłem wybrać pierwszy, jaki przyjdzie mi do głowy.
- Może wybierz chociaż, roślinożercy, mięsożercy, wszystkożerni?