Pokój Victorii

Taa... Głupoty raczej...
- Hehe. Chcieć znaczy móc

- Teraz te lekcje mogą być gorsze, skoro wcześniej rzuciłaś tego krewnego dyrektora... W razie potrzeby mów, Rin z pewnością zechce skorzystać z okazji, by się popisać i robić za bohatera, a i y z Bonem staniemy w twojej obronie. - Zapewniła Shiemi.

- Bić mnie nie będzie - zapewniłam z uśmiechem.

- Nie o bicie chyba jej chodzi. Dyrektor jest wystarczająco - Tu Kamiki wykonała dłońmi jakieś bliżej nieokreślone gesty, jakby próbowała namalować coś w powietrzu. - Dziwny - powiedziała w końcu nie znajdując lepszego określenia. - Ma też dziwne metody.

- Ma, owszem... Na przykład wyrzucanie ludzi przez okno...

- Chwila... Pan dyrektor wyrzucił cię przez okno? - spytała Shiemi nie wytrzymując dłużej bezruchu i odwracając się w kierunku Victorii.
- Mnie bardziej ciekawi, co zrobiłaś, ze wyrzucił cie przez okno - stwierdziła Izumo niemniej zaskoczona od blondynki.

- Powiedzmy, że to była forma treningu.

- Chyba żartujesz, latania cię uczył? - spytała Izumo próbując znaleźć w tym choć krztynę sensu.

- Panowania nad strachem - powiedziałam spokojnie. - Pod oknem byla trampolina

- Nie mam pojęcia, z czego musiała być ta trampolina, jego gabinet jest na szczycie wierzy - zauważyła Izumo opierając brodę na kolanach i trwając w tej skulonej pozycji.

- Ważne, że się nie zabiłam - powiedziałam ze smiechem.

- Dyrektor nie zrobiłby ci przecież krzywdy - zauważyła Shiemi niepewnym głosem, jakby wahała się, czy jednak nie była to zbyt optymistyczna wizja rzeczywistości.

- Shiemi, ale z ciebie optymistka - powiedziałam uśmiechając się sadystycznie i "przypadkowo" ciągnąc ją za włosy.

Dziewczyna odruchowo dotknęła dłonią bolącego miejsca.
- Przecież nie wolno mu ranić uczniów...

- A kto mu zabroni? Tutaj to on ustala zasady.

- Watykan. - Izumo z pewnością w głosie poparła nazbyt optymistyczną blondynkę.

- A kto mu udowodni, że faktycznie coś takiego zrobił?

- Aktualny paladyn tylko czeka na okazję, by oskarżyć o coś dyrektora, wiec nie byłoby to takie trudne. - Izumo wciąż obserwowała towarzyszki wracając do swojej zwykłej, opanowanej miny.

Machnęłam ręką.

- Szkoda, że nawet w obrębie Zakonu nie ma pełnej zgody - powiedziała zasmucona Shiemi znów siedząc w bezruchu i pozwalając Revens bawić się swoimi włosami.

- Nie da się zadowolić wszystkich. Zawsze ktoś będzie mówił że coś mu nie pasuje, tak dla zasady.

- Jednak wróg mojego wroga jest moim przyjacielem i zapewne dlatego jeszcze Zakon istnieje - zauważyła Izumo.

- Eh... Beznadzieja. - Podsumowałam nasze wypowiedzi, po czym związałam warkoczyki shiemi, z których planowałam zrobić kolejnego warkocza.

- Może jakiś weselszy temat... Wybieracie się gdzieś na ferie? - spytała Shiemi woląc odciągnąć towarzyszki od depresyjnych torów rozmowy.

- Kolejny trening. - Odpowiedziałam zaplatając włosy blondynki. - Co ważniejsze.... Izumo, od jak dawna ty i Shima...?