3.0

- Obojętnie. NIe chcę tu być

- W szkole też mamy skrzydło szpitalne. - Poszedłem wiec pertraktować z lekarzami. Po włosku.

A dziewczę patrzy na kwiaty. I myśli sobie.

Lekarze zgodzili się ostatecznie, pod warunkiem, że dostaną telefon kontaktowy do skrzydła szpitalnego w szkole. Bo muszą im opisać stan dziewczyny i upewnić się, że tam dotarła.

Bo przecież Mefi zamknąlby ją w izolatce bez opieki

Oczywiście. To demon. Poza tym, muszą dbać o pacjenta.
- Jesteś w stanie wstać? - spytałem, wracając do uczennicy.

- Chyba tak.
Powiedziawszy to wstała z trudem

Podałem jej rękę, przytrzymując w miejscu.
- Masz tu coś swojego?

Pokręciła głową.
- Nic, poza tym, w czym mnie pan tutaj przyniósł

- Mhm - wskazałem na paczkę z jej ubraniami. A raczej z tym, co z nich zostało. Zaraz po tym teleportowałem nas oboje do skrzydła szpitalnego. Kwiatek z listem też. I przekazałem ją pod opiekę pielęgniarki dyżurnej wyjaśniając, o co chodzi, i że Watykan będzie zaraz dzwonił.

A dziewczyna myślała o tym, co się stało w nocy.

Zależy, o które "to" chodzi.

O to, że dyrektor ją pocałował. W usta.

Zawsze mogłem niżej, choć to nie wypada przy świadkach.

W usta też nie, gdy jest się dyrektorem i uczniem

Cóż, to ja tu ustalam zasady.

Fakt. Dziewczę leżało już na łóżku szpitalnym.

A na szafce nocnej stał dumnie kwiatek.

A obok telefon.

Ja zaś wróciłem do gabinetu, a następnie na zajęcia. Wykład sam się nie przeprowadzi.

Dziewczę myślało, że chce się przytulić do czego puchatego. I że jej przykro, że z lisem się tak skończyło, bo to był jej pierwszy chowaniec i go bardzo lubiła.

Może się przytulić do Moda, ale obawiam się, że on bardziej niż ja chciałby czegoś więcej.

Ona chce coś puchatego.

Cóż. Starałem się pozyskać uwagę dzieciarni.

A dzieciarnia pytała czemu go nie było, a zemu Rees tyle w szkole nie ma i wgl. I oczywiście ploty chodzą, czego to ona z dyrem nie robi.