3.0

Patrzy na niego nieufnie. Podobnie szop. Lis tylko obserwował wachlując się pięknie ozdobionym wachlarzem.

Lis jak widać bardzo dba o swoją panią.
Obszedłem łóżko i przyklęknąłem przy dziewczynie, chcąc pomóc jej wstać.
- Jak dla mnie nic się nie zmieniło, choć zna teraz panna moje prawdziwe imię. Poza tym, to tajemnica poliszynela. Większość egzorcystów jest świadoma mej demonicznej natury.

Nie zamierzała skorzystać z pomocy. Jeszcze jej coś dziwnego zrobi. Odtrąca tą jego rękę i sama wstaje.

- Nie zamierzam panny skrzywdzić - powtórzyłem ponownie, również wstając.
- Nie winię też panny za te wydarzenia. Wszak w grę wchodził szok i strach, oraz wpływ zachowania ojca...

Patrzy na Mefa nieufnie, w końcu to demon. Przystojny demon. Demon wywalony z piekła za bycie tak okrutnym.
Lis dalej.

Westchnąłem ciężko.
- Możemy zawrzeć pakt. Demony nie mogą łamać paktów. Ja ze swojej strony będę pannę chronił, panna zaś nie będzie przede mną uciekać jak przed jakąś bestią i nie będzie się panna wymigiwać przed lekcjami ze mną. Zaufanie za zaufanie. Chyba, że ma panna inną propozycję.

Patrzy na niego.
- Zaufać demonowi?

- Shiro... poprzedni paladyn potrafił. Wcześniej też potrafiła mi panna zaufać. Moja osobowość nie zmieniła się w jednej chwili tylko przez fakt, że zna panna moje prawdziwe imię.

- Od samego początku planował pan wykorzystać moją naiwnosć.
- I to, że nie panujesz nad swoimi myślami... - dodał lis.

Patrzyłem na nią z cokolwiek mało zadowolona miną.
- Jak niby miałbym pannę wykorzystać, patrząc jedynie na warunki, jakie podałem? I tak od uczniów wymagam, by nie uciekali i nie wymigiwali się do lekcji. A przekazywanie wiedzy jest doprawdy straszną krzywdą.

- Na pewno znalazłby pan furtkę. Poza tym, nie chcę się smażyć w piekle, gdy umrę.

- Słowa nie powiedziałem na temat duszy. Po co by mi była panny dusza? Co panny zdaniem demony robią z tymi duszami?

- Jedzą, wykorzystują do niewolniczej pracy... Nie wiem. A za samo zawarcie paktu mogę skończyć w piekle, nie dziękuję. Ja chcę w drugą stronę.

- Za zawarcie paktu nie ląduje się w piekle, to po pierwsze. Po drugie, współpracuję również z Watykanem, a im chyba bliżej do niebios.

- Watykan to nie Bóg. I i tak się nie zgadzam.

- Spokojnie, do niczego panny przecież nie zmuszam. To była propozycja, by poczuła się panna pewniej i zrozumiała, że nie chcę jej skrzywdzić.

Mimo wszysyto mu nie ufa i nie czuje się ani trochę pewniej

Usiadłem na łóżku obok lisa. Puszystej, futrzastej istoty o humanoidalnym kształcie... Mniejsza. Uznajmy, że lisa.
- Co więc zamierza panna zrobić? - Przemilczałem fakt, że w moim mieszkaniu nie ma drzwi prowadzących do reszty świata.

- Chcę stąd wyjść - oznajmiła patrząc na dyrcia. Nie musiał jej mówić, ze nie ma tu drzwi. Lis ją telepatycznie poinformował.Bo widział.

- I co wtedy panna zrobi? Ucieknie z szkoły?

- Pójdę spać, zmęczona jestem.
Ale o tym, ze na zajęciach nie ma zamiaru sie więcej stawiać już nie powiedziała.

- Lekcje, panno Revens. Trzeba było nie hasać po Japonii całą noc. - Przypomniałem ze spokojem, wciąż nie ruszając się z miejsca.
- I chyba nie muszę wspominać o tym, że nie powinna panna uświadamiać tych wszystkich niewinnych dziatek w szkole.

- Spać.
Lis spojrzał na niego blagalnyn wzrokiem.
- Daj jej spać bo bedzie nieznosna

- Co najwyżej w moim gabinecie lub tutaj. Chcę mieć pannę na oku. I wyjaśnić kwestię Bishamonten'a. Owszem, wiele mamy w szeregach egzorcystów osób z domieszką krwi demona. Jeśli chodzi o herosów, pół bóstwa, sprawy mają się już nieco inaczej.

Patrzy na niego i trochę taka niezadowolona.
- I co w zwiazku z tym?