3.0

- To jak mam uciec? Się uparł bo bliższym spotkaniu z moim ojcem. A ja się boję
Idzie sobie w stronę jakiejś góry. Może to Fudżi jest.

- To coś w guście uciekania przed archaniołem. Niezbyt ma sens. Lubi się w ten sposób bawić, głownie dlatego jeszcze go tu nie ma. Możesz się oblać wodą święconą, to powinno go chociaż lekko oparzyć... Albo obwiesić talizmanami.

- W sumie mam pewien pomysł... Japońskie bóstwa używają talizmanów, na których zapisują słowa. A słowa zyskują faktczną moc. Nie wiem czy ze mną takie coś by zadziałało...

- A jesteś bóstwem? - spytał z powątpiewaniem Asmodeusz.

Ja zaś byłem całkiem blisko owego lasu.

- W połowie.
Liseł się z dupci pojawił i zaproponował że ją podwiezie kawałek, bo Mef blisko. I wskoczyła mu na plecy, a ten sobie zaczął lecieć szybko. Choć nie tak szybko jak f16

A Mod stwierdził, że pierdzieli taką robotę i wziął się zniknął.

Czemu Mod jest takie ciepłe kluchy? ;-;
Sobie dolecieli do góry. A potem z góry do jakiegoś miasta lecą, w którym jeszcze nikt nie byli

Bo odleciała na lisie i nie miał zamiaru jej pieszo gonić? A latanie publicznie to zły plan.

Lis zrobił, że ich widać nie było. Dlatego było to w miarę bezpieczne.

Mod ma na myśli jego latanie za lisem.
Ja zaś się nie spieszyłem. Póki co mogłem cieszyć się polowaniem, lecz jeśli to potrwa zbyt długo to pobawimy się w inny sposób.

Cóż.
Dziewczę w końcu dotarło do jakiegoś miasta. I sobie dalej podróżowało. I było nawet ciekawie i zabawnie w tym mieście.

A ja podążałem za nią. Taka zabawa w kotka i myszkę, choć ja idę po dość wyraźnym tropie.

W końcu zrobiła się głodna i poszła do jakiegoś centrum handlowego.

Te jeny to chyba jej kieszonkowe od tatusia. Cóż, nie mam tego problemu. Magia, teleportacja, ot, uroki potęgi Króla Piekieł.

Cudownie.
Kupiła coś i wyszła innym wyjściem. I podróż pociągiem do innej dzielnicy miasta.

Na piechotę gonie, zabronisz?

Ależ skąd
I sobie wyskoczyła kilka dzielnic dalej i zwiedzała dalej poruszajac się wglednie dalej od Mefa.

Zapadał wieczór, co oznaczało, że w naszej, szkolnej strefie czasowej musi być koło czwartej, może nawet piątej nad ranem. A to oznacza dość zabawy jak na dziś.
- Panna Revens? - spytałem, teleportując się tuż za dziewczyna.
- Niekulturalnym jest tak uciekać...

Liseł się zmienił w człowieka i stoi między nią a Mefem gotów go podpalić swoim NIEBIESKIM łogniem.

Pf, Szatan ma błękitny. Mój młodszy, ekhem "brat" również.
- Sugeruje się odsunąć. Nie chcę zmuszać nikogo do walki, okaleczać ani też zabijać przyjaciół mojej uczennicy. I chowańców.

- Dręczysz moją panią - stwierdził stanowczo lis.

- W jaki sposób uczyniłem jej krzywdę? - spytałem spokojnie, z łagodnym, choć nieco znudzonym uśmiechem na twarzy.

- Chodzisz za nią cały dzień, a ona się boi. W dodatku grozisz mnie, groziłeś czcigodnemu Bishamonten'owi.
- Nie chciałeś jej wypuścić ze swojego gabinetu - dodał szop. - I trzymałeś ją tak mocno, że odsuąć się nie mogła. Nie oznacza to nic dobrego.
Dziewczę postanowiło korzystać z okazji i próbował ucieczki.

Teleportowałem się z drugiej strony, bliżej dziewczyny, a dalej lisa.
- Groziłem Bishamonten'owi, gdyż mnie zaatakował i był zbyt blisko Revens. Nie byłem wtedy świadom, iż jest jej ojcem, nie znałem jego zamiarów. Co do gabinetu, cóż, lepiej nie wypuszczać spanikowanej nastolatki, lecz pozwolić jej ochłonąć. Gdybym chciał ją zabić, wszyscy dawno bylibyście martwi.

Dziewczyna pisnęła wystraszona. A lis spojrzał na Mefa. I stwierdził, że nie pozwoli tak traktować dziewoi. I zrobił że lisi ogień zaczął się palić na ciuchach dyrcia. Widząc to dziewczyna pobiegła do futrzaka w ludzkiej formie. Względnie ludzkiej.
A szop gotów był znów zabijać Mefa spojrzeniem. Vic na Moda nie miała co liczyć, więc nawet nie próbowała go wzywać.