3.0

- Wiem. Mówiłeś, ze Angel ma taka samą. A medycznie to ma goraczkę, ktorej raczej nie wyleczysz. Coś jeszcze sie z nią dziwnego działo? Brak apetytu, zmęczenie...

- Nie, Angel nie ma takiej samej grupy. Mówiłem, że był do wyboru, a nie wiem, jaką ma Victoria. Co zaś się tyczy rzeczy dziwnych... je więcej, niźli fizycznie żołądek mógł pomieścić, przesypia pół dnia, mdleje bez powodu.

- ... Ewoluuje w kota lub psa?

- ... Nie, nie merda ogonem i nie mruczy. Nie ma ogona.

- Ewoluuje. Dopiero sie w to zmienia. Cos jej na głowie rośnie, przesypia pół dnia, jak kot, je więcej niz jest w stanie pomieścić, jak pies.

- Miałem nadzieje na jakąś medyczną pomoc. ludzie i półludzie nie ewoluują w zwierzęta.

- Koci demon? Psi demon? W Japonii takie dziwy znajdziesz.

- ... Mniejsza. Ona boi się duchów, możemy porozmawiać później. Wolałbym, byś nie był pierwszym, co zobaczy po przebudzeniu.

- Egzorcysta, który boi się duchów?

- Demonów jak widać nie. A od duchów ją oduczam.

- Cóż... Terapia szokowa to najlepszy sposób.

- Zostań, jeśli koniecznie chcesz... Przygotuję jej herbatę.

Pokiwał głową.
- W sumie mam plan jak sprawdzić, co jej tam na tej głowie rośnie...

- Hm? - spytałem, zatrzymując się w drzwiach.

- Weź przyśpiesz czas tego tego i zobaczymy co to będzie.

Kiwnąłem głową, słysząc ten pomysł.
- Nie głupie... - podszedłem do łóżka, siadając na jego brzegu. Ostrożnie podniosłem dziewczynę, kładąc ją sobie na kolanach i tuląc w ramionach. Cóż, tak jest zwyczajnie łatwiej. Im bliżej, tym łatwiej i na tym większą precyzję mogę sobie pozwolić. Zamknąłem oczy, skupiając się na przyspieszeniu zmian zachodzących w Victorii, ale tak, by jej samej nie postarzyć.

Awww <3 Kałaii <3
Shiro paczał. A jej ze łba wyrosły kawaii uszka. I ma ogonek. Taki koci troszku.

Przerwałem całość działań magicznych, gdy Revens zyskała ewidentnie nieludzkie uszy i ogon. Co by było zabawniej, ludzkie uszy pozostały na swoim miejscu.
- Demon, ewidentnie... - oceniłem, wciąż tuląc nieprzytomną dziewczynę w ramionach.

- Nie da się ukryć. Szkoda, że nie są królicze. Mógłbyś zrobić sobie jej zdjęcie w bikini i trzasnąć kalendarzyk z napisem "playboy".

Spojrzałem na niego z urazą, w opiekuńczym geście przytulając dziewczynę bliżej do siebie.
- Bez takich, Shiro... jesteś księdzem. Byłeś. Jakkolwiek.

- Nigdy nie powiedziałem, ze nie czytam takich gazetek - powiedział z uśmiechem. - Wracam do siebie.

- Do następnego spotkania. Bywaj, przyjacielu. I dziękuję.

- Tak, tak. Zorganizuj mi sake na następny raz. Zegnam - się jakos zniknął. A Vica dalej nieprzytomna.

Ucałowałem dziewczynę w czoło, po czym znów ułożyłem ukochaną w łóżku. niech odpoczywa.

I mija sobie trochę czasu i się dziewczę budzi.