3.0

Milczy bo w sumie trochę głupio się przyznać, że jest trochę zazdrosna.

Przytuliłem się więc ponownie do dziewczyny.

A ona patrzy na niego i myśli dalej. Trochę głupia sytuacja.

Cóż, zdarza się.
- Będziesz więc? - spytałem ponownie.

- Ja... Nie wiem...
Bo w sumie nadal nie rozumie o co mu chodzi. Jakieś śluby czy inne życiowe wpadki...

- Daj mi po prostu znać, jeśli będziesz pewna.

- Yhm - pokiwała przy tym głową.

Ja ją dalej tuliłem.
- Wciąż cię boli?

- Już nie.

- A masz ochotę? - spytałem, wciąż ją tuląc.

- Na czekoladę? Zawsze

- A na mnie? - spytałem, podnosząc głowę i patrząc jej w twarz.

Zarumieniła się.
- J-ja... N-na razie nie chcę...

- W porządku, nie panikuj. Przecież nie śmiałbym cię tknąć wbrew twej woli.

Pokiwała głową, przypominając sobie dzień, w któym dyrciu udawał, lub też nie, że chce ją zgwałcić.

Udawał, udawał. Poza tym takie słowo nawet nie padło, to tylko wieloznaczne insynuacje.

Leżałem więc dalej, tuląc dziewczynę.
- Kolejna komedia?

- Yhm...

Wybrałem więc kolejny film i leżeliśmy dalej, oglądając go.

Mef oglądał, ona powoli zasypiała. Bo to jest bezpieczniejsze od rozmów z Mefem.

W sumie, jeśli nie boi się przy mnie spać, to też na swój sposób oznaka zaufania.

Woli spać obok niż rozmawiać. Bo Mef zadaje niewygodne, zawstydzające ją pytania

Dbam o zaufanie, zrozumienie i brak barier.

Ale ona się boi.

Więc niech to powie. Sama mi wypomina, że nie jestem wszechwiedzący.

Ale się boi powiedzieć, że się boi. Bo myśli, ze Mef będzie zadawał kolejne niewygodne pytania.