3.0

Przysiadłem na skraju jej łóżka.
- Konkretny temat chcesz wybrać?

- ... Bo pan mi w sumie cyrograf czy coś takiego proponował...

- Pakt. Owszem. Chcesz o tym posłuchać?

Pokiwała głową.
- Posłuchać, nie podpisywać. Zeby nie było

- Po pierwsze, pakt się zawiera, nie podpisuje. Podpisanie cyrografu jest jedną z wielu opcji, inną jest choćby pieczęć przez krew. - Zacząłem jej opowiadać o znanych paktach z historii, o Fauście.
- Demon musi bezwzględnie dotrzymać postanowień paktu. Jeśli jednak druga strona złamie umowę, demon również może to zrobić, włącznie z odebraniem życia nieszczęśnikowi. Jednak jeśli obie strony umowy dotrzymują, żadna nie może wykroczyć poza jej postanowienia. Dlatego uprzednie omówienie warunków jest tak ważne. Stąd też forma cyrografu, na którym owe warunki były spisywane. Co do kwestii zapłaty... Bywa różnie. Nie musi to być dusza, to dość przekoloryzowana wersja romantycznych pisarzy. Zapłata może być wszystko. Zależy, czego zażąda demon, bądź co ciekawego zaoferuje osoba podpisująca kontrakt. Może to być przykładowo znalezienie ofiary, pozorowany wypadek, zabójstwo... Od przedmiotów przez czyny po wpływanie na innych.

Pokiwała głową.
- A jakie są jeszcze formy zawarcia paktu?
Nie to, zeby ktoś to rozważał.

- Od cyrografu spisanego krwią na byczej skórze, przez zwykły dokument, po pieczęć krwi. Pieczęć ta to nacięcie skóry przykładowo na wewnętrznej części dłoni, by zmieszać krew. Do tego dochodzą wszelkie wariacje na temat i nieco inne formy, jak przysięga przy świadkach, pocałunek czy stosunek.

Słysząc o pocałunku się wystraszyła trochę. A stosunek ją zdziwił.

- O ile forma zapłaty jest do ustalenia przez obie strony i zależy w głównej mierze od tego, czego się od demona żąda, to formę podpisania paktu raczej wybiera demon. To zależy często od nawyku, zwyczaju czy tradycji, ale te można się targować... Choć przy osobie z hemofobią demon z chęcią wybierze pieczęć krwi.

Się trochę zaśmiała.
- Takie chamstwo

- Złośliwość lub chęć sprawdzenia, czy człowiek naprawdę che tego paktu.

Nadal się śmiała.
- Mogę zadać czysto teoretyczne pytanie?

- Oczywiście. Wszakże jest to lekcja o teorii.

- Gdybym to ja chciała zawrzeć pakt... Jaką formę by pan wybrał?

Uśmiechnąłem się szerzej, słysząc te słowa.
- To zależy, czego miałby pakt dotyczyć.

Wzruszyła ramionami.

- To gra sporą rolę. Nie masz hemofobii... Co byś wybrała, mając taką możliwość?

- Coś czego bym się nie bała i co nie byłoby dla mnie trudnym do zrobienia.

- Podpisywanie cyrografów odpada, to praktykowałem lata temu.

- Więc co by mi zostało do wyboru?

- Na przykład pocałunek, stosunek, pieczęć krwi... Bo świadków bym nie chciał - odpowiedziałem z niewinnym uśmiechem.

- ... Stosunek nie, bo tego to bym się bała.

- Bywają straszniejsze rzeczy.

- Ale dla mnie to jest straszne

- Cóż, to by podpadało pod gwałt... Pocałunek lub pieczęć. Masz swoją odpowiedź.