Wymiar Gox 2

- Dam radę!
Pełna entuzjazmu.

- ... Czyli ty tak na poważnie?

- No tak

- Chaosie... Tylko się z tym pilnuj.

- Hm?

- Z tym alkoholem. Mocnej głowy nie masz.

- Ale dam radę

- Mam nadzieję...

Uśmiecha się dziewczę do niego.

- Nie wiem, czy to pożądany zawód, ale miejsc pracy zapewne wiele nie jest.

- Będę. Zobaczy pan

- Mam nadzieję, że zobaczę.

Się uśmiecha

- Wiesz, kto prócz mnie się za tobą stęsknił?

Pokręciła głową.

- A swojego futrzaka pamiętasz?

Pokiwała głową.

- Czeka u mnie w mieszkaniu.

Dziewczę względnie szczęśliwe.

- Chodź, stęsknił się za tobą.

A ona uśmiechnięta, że zwierzaczek zatęsknił.

Zabrałem więc Victorię do mojego mieszkania, gdzie powitał nas radosny ni to skowyt, ni to szczek pomieszany z mrukiem, jaki wydają psowate nie panujące nad swoją radością. I się wilk tuli, głównie do Revens, bo dłużej jej nie widział.

Awww <3 I dziewczę się do zwierza tuliło i również piszczało z radości. I się cieszyło futerkiem zwierzaka

Obserwowałem tę uroczą scenkę, stojąc z uśmiechem obok nich.

A dziewczyna tuliła się do zwierzaka dalej.