Pokój Victorii

- To nic nadzwyczajnego w moim przypadku - odpowiedziałam na uwagę o wyprowadzeniu dyrektora z równowagi. To potrafiłam zrobić z każdym, czego psor Rexona czy pan Pheles byli najlepszymi przykładami.

Wstałem odkładając znów książkę na biurko po czym podszedłem do leżącej na łóżku Revens.
- Masz mi coś jeszcze do powiedzenia?

- Przepraszam - powiedziałam próbując panować nad swoim strachem.

- Tylko tyle? - spytałem unosząc jedną brew i stając tuz obok łóżka. Patrzyłem teraz z góry na Revens mogąc powstrzymać zawczasu wszelkie próby ucieczki.

- To się więcej nie powtórzy - dodałam wciaż patrząc na nogi.

- Jeśli cenisz swoje życie doczesne i wieczne to z pewnością się nie powtórzy - zauważyłem z diabelskim uśmiechem na twarzy.
- Przeczytaj to, jeśli znowu najdzie cię ochota na drążenie spraw, od których powinnaś trzymać się z dala - wskazałem na leżącą na biurku książkę, po czym teleportowałem się do swojego gabinetu.

Spojrzałam w kierunku biurka.

Kilka miesięcy później, już po pamiętnych "wakacjach" w Gox, teleportowałem się ze swojego gabinetu do sypialni Revens.
- Zawsze tutaj zostajesz na wszystkie przerwy wakacyjne, świąteczne, ferie?

Podniosłam się z podłogi, gdy w pokoju pojawił się pan Pheles.
- Tak. Już panu mówiłam, że rodzina nie ma ochoty się ze mną widywać.

- Masz jakieś plany na wieczór? - spytałem opierając się plecami o drzwi. Victoria została sama w akademiku, musząc podpisywać wszystkie informacje o wyjazdach uczniów wiedziałem o tym najlepiej, jednak nie pamiętałem, czy działo się tak za każdym razem.

- Randkę z książką, którą kupiłam kilka dni temu - odpowiedziałam patrząc na dyrektora. - Ale mogę te plany zmienić, jeśli pan chce

- Jeśli zgodzisz się zamienić książkę na mnie to ubierz się nieco cieplej. Na dworze jest dość chłodno dzisiaj - poleciłem posyłając jej ciepły uśmiech.

Uśmiechnęłam się szeroko i pokiwałam głową.
- Ale byłabym wdzięczna, gdyby wyszedł pan na moment z pokoju - powiedziałam.

Przewróciłem oczami, jednak spełniłem jej prośbę. Widziałem już Revens nago, więc widok jej bielizny nie zrobiłby mi dużej różnicy, jednak przez sam wzgląd na kulturę osobista nie oponowałem.

Przebrałam się szybko w coś ciepłego i wyszłam na korytarz.
- Już - poinformowałam pana Phelesa zastanawiając się czy jeszcze będę mogła wejść do pokoju czy znowu teleportuje nas bez zapowiedzi.

- Jakieś konkretne życzenia czy wolisz niespodziankę? - spytałem analizując w myślach listę miejsc, które mógłbym jej zaproponować. Po tylu latach goszczenia na Ziemi była to doprawdy długa lista.

- Lubię niespodzianki - powiedziałam z uśmiechem na twarzy.

- Wiec weź jeszcze, czego kobiecie do szczęścia potrzeba i wróć tu do mnie - poleciłem odprowadzając Victorię wzrokiem. Przynajmniej znalazłem w pamięci ciekawe miejsce.

Weszłam do pokoju i chwyciłam do ręki torebkę, do której wrzuciłam telefon, portfel, butelkę wody święconej, sztylet, kosmetyki i kalendarz. Z biurka zabrałam klucz do drzwi, które z jego pomocą zamknęłam gdy opuściłam pomieszczenie.
- Gotowa - powiedziałam z uśmiechem.

Wziąłem Revens pod ramię i teleportowałem nas do jednej z mniej uczęszczanych uliczek Berlina.

* po retrospekcji*

Leżałam na łóżku i grałam w grę na telefonie.

Po kilku godzinach zasnelam.

Obudziłam sie rano, a ze byla sobota musiałam iść na dodatkową lekcję z dyrektorem. Wstałam, ubrałam sie, zjadlam cos i poszlam do gabinetu.

Weszłam do pokoju. Zaraz odnalazłam telefon i napisałam smsa do ekipy z Japonii, żeby wbiła.

Do pokoju Victorii w niedługim czasie wparował Shima z głośnym okrzykiem radości.
- Impreza?