Wymiar Gox 2

Cóż poradzić. Czekałem więc spokojnie na dziewczynę.

A dziewczę się zamyśliło wgapiając w walizkę. Powinna wracać?

Powinna. Jak najbardziej.

Ale się waha, czy ona aby na pewno tego chce.

Już się zgodziła.

Kobieta zmienną jest. Moze stwierdzić, ze jednak nie.

Cóż. A ja nadal grzecznie czekam.

A ona się spakowała, ale nadal nie jest pewna.

Cóż, na coś zdecydować się musi. Poza tym nie żal jej tego wspólnie spędzonego czasu?

Nie, ale trochę się stresuje.

Czym takim? Mną? Taaak, jestem demonem, złem wcielonym, kryzys i uchodźcy to moja wina.

Tak.

Oczywiście. Świat się rozpada, ale mogłaby się pospieszyć z tym decydowaniem.

Nie.
Myślała jeszcze przez jakiś czas i w końcu poszła z tą walizką

Kulturalnie pożegnałem się z babcią dziewczyny i zapewniłem, że w drodze do szkoły będzie bezpieczna, stale pod moją opieką.

Słusznie

Po oddaleniu się na bezpieczną odległość od domu pani babci, teleportowałem nas oboje do szkoły.

A dziewcze przywitalo szkole westchnieniem pelnym zrezygnowania

- Nie ma co, optymizm aż z ciebie kipi.

- Bo nie lubię tej szkoły...

- Jeszcze rok i ją ukończysz. Myślałaś, co potem?

- Będę degustatorem wina

- ... Słucham?

- Bede degustatorem wina.

- Skąd ten pomysł? Ty w życiu alkoholu nie piłaś.