3.0

- Więc na które? Ludzkie - szepnąłem do jej ludzkiego ucha - czy demonie? - spytałem, tym razem szepcząc do kociego ucha.

Się poruszyły uszka.
- Te drugie...

- Przynajmniej z ludzkimi łatwiej ci będzie udawać, że sama jesteś człowiekiem. - W kuchni usadziłem ją na wyłożonej poduszkami ławie.
- Będziesz musiała mi pomóc, jeśli te naleśniki mają być jadalne.

- Nawet tego pan nie potrafi? - patrzy na niego. Się dalej tuli, bo się dziwnie czuje z tym ogonem. I jej lepiej jak sie tuli do Mefa.

- Nie ufam moim umiejętnościom kulinarnym... Umiem zrobić tosty i ich nie spalić.

- Tyle to i ja umiem...
Się jakoś podnosi, nadal tuli, opierając brodę o klatę Mefa i robi ciche "miau".

- Tak, kotku? - spytałem, przytulając ją bliżej siebie z uśmiechem zadowolenia.

Aw <3
Się wtula z uśmiechem. I myśli czy da radę zamruczeć jak kot.

Próbować może. Głaskałem ją delikatnie po głowie, siedząc wraz z victorią na ławie.
- Lubisz drapanie za uszami jak koty?

- Nie sprawdzałam.

Delikatnie zacząłem ją drapać za lewym uchem, uważając z pazurami.
- I jak?

Się uśmiecha błogo, bo przyjemnie.
- yhm...

- A u nasady ogona? - spytałem, drapiąc ją tam drugą ręką.

- Nie... - troszku jej ten ogon sztywnieje.

- Więc zostańmy przy uszach. - Jedną ręką drapałem ją dalej za uchem, drugą zaś obejmowałem dziewczynę.

I jej było przyjemnie i się uśmiechała jak ćpun.

Zaśmiałem się cicho, nadal ją drapiąc.

A ona dalej. I brzuszek się odezwał.

Przestałem ją więc drapać.
- Więc jak? Pomożesz mi z naleśnikami?

- Yhm... - wymamrotała niezadowolona z przerwania pieszczoty.

Jak ładnie poprosi to mogę ją drapać dalej. Poza tym mi też przyjemności odmawia...

Ale ona się boi, że ją zostawisz jak zaliczysz tyle razy, ile zaplanowałeś. Poza tym ile trwała jego przyjemność, a ile jej?

Orgazm kobiecy trwa dłużej, jeśli już do tego pijesz. I jest wielokrotny. Choć sam stosunek również stanowi przyjemne doświadczenie.
Wstałem z ławy, sięgając po książkę kucharską z jednej z półek.

Chodziło mi o sam stosunek.
Dziewczę za nim i samo zaczęło szykować ciasto, zeby było czekoladowe. I potem jakoś to smaży.

Cóż, najwyraźniej nie potrzebowała książki kucharskiej. Z szafek zacząłem jj wyjmować kakao, nutellę i czekoladę. Przyda się.