Stołóweczka

Można tu dostać niemalże każdą potrawę.

Prowadzona prze Revens dotarła do stołówki mając nadzieje, że nie będzie tam zbytnich tłumów, hałasu, migających świateł, oddychających ludzi...

Lecz niestety sie pomyliła albowiem, o tej godzinie stolowka byla niczym pole bitwy, dlatego zrezygnowałam z jedzenia.
- Powodzenia zycze

- W pokoju są jeszcze te kanpapki z wczoraj - powiedziała egzorcystka zrezygnowanym tonem. Z czym jak z czym, ale z dzika hordą rozemocjonowanych dzieciaków, nastolatek i ledwie dorosłych ludzi szumnie zwanych uczniami Shura nie miała ochoty teraz przebywać w jednym pomieszczeniu.

- To leć. Zajmę stolik. - Powiedziałam z uśmiechem

Shura bez słowa opuściła pomieszczenie. Wróciła kilka minut później z talerzem wczorajszych kanapek.

Siedziałam sobie przy jednym ze stołów czytając przy tym podręcznik. W tej sytuacji wszystko było ciekawsze niż obserwacja dziewczat bijacych sie o niskokaloryczne jedzenie.

- One tak zawsze? - spytała kobieta ruchem głowy wskazując w kierunku oka cyklonu przy głównej ladzie.

- Taaa. Za godzinę będzie spokojniej. - Mówiąc to wzięłam kanapkę. - U was tak nie ma?

- Nie przebywam w stołówce uczniów. Wcześniej, kiedy udawałam ucznia, uchodziłam za meżczyznę, ale ostatnio byłam nauczycielką w Akademii. Nie miałam wiec styczności z czymś takim. Chore - skomentowała zabierając się bez krępacji do kanapek ze wszystkim, co wczoraj wpadło jej w ręce i nie tworzyło zabójczego połączenia smakowego.

- To ci zaskocze jeszcze bardziej. W meskiej stołówce teraz pewnie idą zakłady kto z jakim demonem i kiedy strzeli sobie fotkę. - Wzięłam gryza kanapki.

Shura zakrztusiła się kanapką. Przez chwile kaszlem walczyła o oddech, odnosząc w końcu epickie zwycięstwo w tej niezapomnianej batalii.
- Szkoła samobójców? - spytała, kiedy odzyskała już oddech.

- Kto wie.... Mnie nie spieszno na tamtem świat. Nie martw się

- Tym lepiej, choć patrząc na twojego chłopaka bardziej bym się zastanowiła. Powiedz, oni serio się fotografują z pomiotami piekieł? - spytała kobieta z niedowierzaniem.

- Niektórzy.... Ale później w szkole mamy żałobę.. - zręcznie zignorowałam uwagę na temat pana Phelesa.

Shura zamarła z kanapka w połowie drogi do ust.
- Chcesz mi powiedzieć, że nauczyciele nie są w stanie opanować bandy idiotów, którym się przyśniło, że są potężni? Co oni robią w szkole dla egzorcystów? - spytała oszołomiona głupota takiego postępowania.

- Nie zawsze są w stanie przypilnowac wszystkich. Lub "nie mają kwalifikcji do walki z danym demonem" i dlatego nawet nie podchodzą - odpowiedziałam obojętnie.- Skończyłaś?

- Dobry ratownik to żywy ratownik, z tym się zgodzę. Wolę chyba nie wiedzieć, jakim cudem dzieciaki znajdują tak potężne demony.- Wróciła do jedzenia nieszczęsnej kanapki
- Co za banda głupców - mruknęła kończąc kanapkę.
- Tak, tak, wiem, spieszysz się. Możemy iść.

- Nie o to chodzi. Po prostu od jakiegoś czasu chodzą na mój temat dziwne plotki i wolę tutaj nie przesiadywać - powiedziałam wstając od stołu.

- Mogę ci pomóc z pozbyciem się tych plotek czy niespecjalnie? - spytała również wstając od stołu i zasuwając za sobą krzesło.

- Jeśli jesteś w stanie wyjaśnić dlaczego późną nocą dyrektor wychodził z mojego pokoju, to jasne. - Ruszyłam powoli w stronę wyjścia.

Kobieta spojrzała niepewnie na Victorię, ale wolała nie drążyć tematu.
- Jeśli o klauna chodzi, to właściwie nawet najbardziej nieprawdopodobne wyjaśnienie, jak nauka niemieckiego do godziny duchów, nie będzie głupie.

- Nie w tej szkole... Nie martw się, wtedy wychodził z mojego pokoju bo zasypiałam już na treningu i zaniósł mnie do pokoju. - Uśmiechnęłam się do Shury i szybkim krokiem udałam się w stronę sali, w której miał mieć miejsce wykład z profesor Rexoną.

Szłam w kierunku akademika. Wypadało coś zjeść. Weszłam do budynku, zamówiłam sobie coś do zjedzenia. Spałaszowałam to, po czym udałam się w kierunku swojego pokoju.