3.0

Pokiwała niepewnie głową.

- Jesteś świadoma, jakie krążą o nas plotki? Na wykładzie miałem okazję kilka usłyszeć.

Patrzy na niego zdziwiona.
- Jakie plotki?

- Że tak jakoś znikamy w tych samych terminach, długo cię nie ma w szkole...

Patrzy i analizuje. Plotki z podtekstem są najgorsze...

- A twój pobyt w szpitalu nie ma wcale na celu rekonwalescencje po zadanych ranach, w dodatku specjalnie byłaś daleko od szkoły.

- Ale... Przecież...

- Cóż, przedstawiłem wersję realną, co by się twoi koledzy i koleżanki nie martwili. Zaatakowana przez demona, żyje, leczy się.

- A oni pewnie i tak swoje...

- Zgadłaś.

Przykro jej się robi, że takie ploty są na jej temat. Ale z drugiej strony jak wszyscy w szkole wiedzą, ze ona na dyrcia leci.... I jeszcze ich nie było wspólnie trochę czasu. Sama miałaby takie skojarzenia. I płacze, że tak to wygląda i że nie chce być jego uczniem, jak wszyscy mają tak o niej mówić.

Zrezygnowałem z opuszczania skrzydła szpitalnego i podszedłem powoli do dziewczyny.
- Nie przejmuj się. Ludzie mający nieciekawe życie plotkują o cudzym.

A ona płacze mimo wszystko. I ma w dupie co twierdzi dyrektor.

Niepewnie przytuliłem dziewczynę.
- Hej, nie jesteś sama.

A ona się do niego tuli jak do taty i płacze. Że czemu ludzie są tacy wredni i ble bla bla. Ktoś wszedł do szpitala bo mia coś na chemię zorganizować i zobaczył, że dyrciu tuli dziewczynę i że ona płacze. Więc miał całkiem sporo skojarzeń. Ostatecznie wycofał się szybkim krokiem

- No już... Zostanę, nie martw się.

A uczeń opowiada wszystkim których spotka o tym co widział i każdy interpretuje to inaczej. Jedni, że dyrciu ją rzucił bo ją przeleciał, inni, że zaciążył i się nie chce przyznać i dlatego z nią zrywa, a jeszcze inni, że chcieli mieć dziecko a ona poroniła, czwarta grupka dorobiła do tej trzeciej historyjki zakończenie w którym Mefi ją rzuca właśnie dlatego, że poroniła. Piąta grupka twierdzi że skrobanko było i Mef ją tulil taką płaczącą bo coś jej tam uszkodzili. Szósta grupka twierdzi ze wydarzenia wcześniejsze są prawdą a teraz Mef tam siedzi, żeby ją podrywać.

Cóż. Plotki były, są i będą. Czy to przez zazdrość, z nudów czy też dla pustej rozrywki. Jedynie kreatywność ich twórców nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać.
Tymczasem tuliłem wciąż dziewczynę, pozwalając się jej wypłakać. Wolałem jej nie dobijać tym, że kogoś usłyszałem w wejściu na salę.

I słusznie.
A po paru dniach dziewczę mogło dochodzić do siebie w swoim pokoju w akademiku.

I ją tam odwiedzałem, znosząc kolejne książki i racząc wykładami na temat wydarzeń z przeszłości.

A dziewczę słuchało i myślało, że przynajmniej wyspać się może.

A dziewczę słuchało i myślało, że przynajmniej wyspać się może.

- Jak ci idzie nadrabianie zaległości w szkole? - spytałem, odkładając książkę, której ilustracje kręgów objaśniałem dziewczynie.

- Jak krew z nosa...

- Niedługo powinnaś wrócić do normalnych zajęć. Może i nie, jeśli o wychowanie fizyczne chodzi, ale reszta jak najbardziej.