Pokój 1

- Fakt, sprawiłeś mi niezły trening - zaśmiał się cicho Yukio.
- Nam wszystkim.

- Hehehe. Widzicie jaki jestem cool? - zapytał uśmiechając się szeroko.
- Jesteś beznadziejny - skomentował Shima. - A wiesz dlaczego? BO NIE MA MNIE NA TWOJEJ LIŚCIE NAJZAJEBISTSZYCH LUDZIÓW

- To chyba świadczy bardziej o tobie niźli Rinie... - zauważył Suguro wyciągając się na łóżku.
- Obudźcie mnie, kiedy skończycie tę farsę.

- Bon, nawet ty jesteś na tej liście! Więc dlaczego mnie tam nie ma?!
- Bo nie jesteś zajebisty. Proste. A Bon to mój superzajebiaszczy boj. I go koffam

W stronę Rina poszybował podręcznik do angielskiego.
- Hamuj się, demonie. Rozmawiasz z mnichem i egzorcystą.

- Przecież możecie mieć żony. Nie jesteście chrześcijańskimi kapłanami, których obowiązuje celibat.... - złapał podręcznik do angielskiego i zaczął go przeglądać. Im dalej był, tym większe jego oczy się wydawały. - Więc tak ta książka wygląda od środka...

- Rin, czy chcesz nam o czymś powiedzieć? Nie wiedziałem, że jesteś kobieta i kandydujesz na moją żonę - stwierdził Bon z uśmiechem.

- Co? - zapytał zdziwiony. Nie do końca dotarło do niego to, co powiedział Bon. Minęło kilka minut nim zajarzył. - NIE POWIEDZIAŁEM NICZEGO CO MOGŁOBY SUGEROWAĆ COŚ TAKIEGO! - krzyknął wymachując palcem przed twarzą Bona.

- Och, przeciwnie, powiedziałeś, że jako mnisi możemy mieć żony. Wcześniej za to sugerowałeś, że idealnie nadajesz się na to stanowisk. - Bon świetnie bawił się tą dyskusją.

- Shima! Konekomaru! Powiedzcie mu coś!
- Stary, sorry, ale on ma rację - odpowiedział chłopak o różowych włosach rozbawiony całą sytuacją.
- Nie macie nic lepszego do roboty? - spytał Miwa.

Yukio tylko wzruszył ramionami z bezsilnym uśmiechem, po czym rozłożył się na jednym z łóżek.
- Zwyczajnie udowadniam Okumurze luki w jego myśleniu - odparł Suguro.

- W jego czym? - zapytał Shima.
- Ej, Shima!

- Myśleniu. Każdy myśli, jedni częściej, drudzy rzadziej, a i efekty mogą być różne... - Chłopak na powrót rozłożył się na łóżku.

- W jego przypadku nie można mówić o myśleniu. Sam przecież stwierdziłeś, że jest tak glupi, że zapomniałby umrzeć gdyby go zabito.
- Serio macie mnie za takiego przygłupa?

- Rin, przypomnij mi, kto rzucił się sam jeden na Amaimona? I musieliśmy ratować mu tyłek racami? - spytał Bon kpiącym tonem.

- A skąd ja mam wiedzieć - odpowiedział siadając na łóżku. Westchnął. - Chyba pójdę spać.

- Dobry plan. Jest już późno, a ja nie mam ochoty an poranny opieprz od profesorów - oświadczył Suguro nakrywając się kocem bez przejmowania się czymś tak błahym jak zmiana ubrań.

- A na którą mamy lekcje? I w sumie to nawet nie wiemy jakie lekcje mamy... - zauważył Okumura. Położył się na swoim łóżku. Shima i Koneko na swoich, bo co lepszego mieli do roboty?

- Na 8:45, z tego co widzę na planie. Tak, Mephisto zostawił nam plan zajęć. Z tego co widzę to same wykłady - poinformował pozostałych Yukio uważnie studiując plan zajęć.

- Więc bedzie można spać... - stwierdził Rin ziewając.

- Mógłbyś się choćby trochę wysilić - zganił go Yukio.

- A po cooo? - zapytał patrząc na brata.

- Żeby zdać, udowodnić, że nie jesteś niebezpieczny dla społeczeństwa i przeżyć? - odpowiedział pytaniem na pytanie doktor.

- Oj tam, oj tam. Wy możecie zaświadczyć że nie stanowię zagrożenia.

Bon parsknął cicho z trudem powstrzymując śmiech.
- Co zaświadczyć?